"stilte op de set!"
Blijf op de hoogte en volg Lisanne
20 November 2015 | Namibië, Windhoek
Het is alweer 20 November, dat betekend dat ik al bijna een maand geen reisverslag meer heb geplaatst én dat ik over precies één maand in het vliegtuig zit naar kaapstad. En hoewel ik super veel zin heb om mijn familie weer te zien & te genieten van het mooie zuid- Afrika, ben ik hier nog lang niet uitgekeken. Afgelopen 4 weken zijn voorbij gevlogen! Maar ik zal even bij het begin beginnen.
Afgelopen weken hebben wij verschillende afdelingen bezocht in het ziekenhuis. Zo zijn wij op orthopedics geweest, zodra wij hier komen gaat de vaste verpleegkundige zitten en leest een krantje. Wij zorgen ervoor dat de patiënt gips of een spalk krijgt en dat het oude gips verwijderd wordt. Erg leuk om te doen! Echter krijg je één kans om de techniek af te kijken, daarna moet je het zelf kunnen. Hoeraatje voor de afrikaanse begeleiding! haha.
Verder heb ik hier ook veel wondzorg kunnen doen. Voor mij niets nieuws, want dat doe ik in Nederland regelmatig.
Een andere afdeling waar we zijn geweest is de kraamafdeling en de kinder high care. Op beide afdeling heb ik regelmatig verbaasd gekeken. Bij de kraamafdeling zijn twee persoonskamertjes waar hoog zwangere vrouwen onder een dekentje wachten tot ze kunnen bevallen. Er is hier geen familie die de vrouw steunt. Wanneer de vrouw klaar is om te bevallen moet zij naar de 'delivery room' lopen (!) om daar vervolgens haar kind te baren onder het oog van verpleegkundigen en stagiaires. En nee, de verpleegkundigen zijn hier niet om haar hand vast te houden. Er wordt vooral geroepen "Push harder!! Do you want a healthy baby or not?!". Bizar om te zien en niet iets waar ik graag onderdeel vanuit wil maken.
Bij de kinder high care lagen allemaal baby's die op het eerste oog niet ziek leken. Toen ik vroeg wat er met de baby's aan de hand was schrok ik. Eén baby lag op deze afdeling omdat hij te vroeg geboren was, de ander had geelzucht, van weer een ander lag de moeder op de IC en de laatste was gevonden in het bos .. ter vondeling gelegd door de moeder. Dit kind zou nog heel wat jaren in het ziekenhuis blijven en hopelijk worden geadopteerd door iemand. Zo niet, zou het opgroeien in een weeshuis.
Ook hebben we nog stage gelopen op de intensive care. Wederom patiënten met een heftige geschiedenis. Zo deed ik de zorg voor een 39 jarige moeder van 3 kinderen. Zij had al een jaar lang last van hoofdpijn,, duizeligheid en doofheid aan één zijde. Blijkt dat ze een hersentumor had van 4 cm! Deze hebben ze operatief verwijderd, hierbij hebben ze een zenuw geraakt waardoor ze blind is aan één kant. Nu ligt ze op de IC, is ze éénzijdig verlamd, blind aan één kant en wordt ze geholpen met beademen. Persoonlijk vraag ik mij af wat voor kwaliteit van leven deze vrouw ooit zou krijgen ..
Buiten stage hebben wij natuurlijk ook nog heel veel leuke dingen gedaan!! Zo gaan we regelmatig lekker uiteten en zijn we elk weekend in de clubs te vinden. Ook gaan we steeds meer om met locals, die ons mee nemen naar mooie plekjes. Zo komen we regelmatig bij the Dam, heerlijk met een biertje (wat lijkt op radler) zitten bij het water & genieten van de relaxte sfeer en het mooie uitzicht. Ook gaan we steeds vaker katatura in en eten we hier kapanna. Wanneer we kapanna gaan eten gaan we naar een soort van grote markt waar (bijna) alleen locals te vinden zijn. Er is een lange rij met barbecue's vol met vlees. In het midden van de markt ligt het vlees (vol met vliegen!!) te wachten tot het op de barbecue kan. Aan de zijkanten van de markt ligt restafval, denk hierbij aan koeie huiden en hoofden. Typisch afrikaans & zeker het proberen waard!
Ook hebben wij 13/11 een figuranten rolletje mogen spelen in een serie. Hiervoor moesten wij toeristen spelen en kregen wij een safari. Ik heb de eerste échte afrikaanse wilde dieren mogen spotten: Wildzwijn, giraffe, krokodille, oryxen, springbokken en de neushoorn. Erg leuk!!
Dit was weer een (lange) update vanuit Namibië. Volgende week woensdag gaan Roos, Jorick, Danique en Nan naar Kaapstad. Ik ga niet mee omdat ik dit allemaal al ga zien met Bob, pap en mam. Dat betekend dat Rosan en ik het huis een weekje voor ons alleen hebben! :D
Veel liefs van mij !!
PS. Voor degene die nog geld over wil maken voor Home of good hope, alle kleine beetjes zijn nog steeds meer dan welkom. :)
Afgelopen weken hebben wij verschillende afdelingen bezocht in het ziekenhuis. Zo zijn wij op orthopedics geweest, zodra wij hier komen gaat de vaste verpleegkundige zitten en leest een krantje. Wij zorgen ervoor dat de patiënt gips of een spalk krijgt en dat het oude gips verwijderd wordt. Erg leuk om te doen! Echter krijg je één kans om de techniek af te kijken, daarna moet je het zelf kunnen. Hoeraatje voor de afrikaanse begeleiding! haha.
Verder heb ik hier ook veel wondzorg kunnen doen. Voor mij niets nieuws, want dat doe ik in Nederland regelmatig.
Een andere afdeling waar we zijn geweest is de kraamafdeling en de kinder high care. Op beide afdeling heb ik regelmatig verbaasd gekeken. Bij de kraamafdeling zijn twee persoonskamertjes waar hoog zwangere vrouwen onder een dekentje wachten tot ze kunnen bevallen. Er is hier geen familie die de vrouw steunt. Wanneer de vrouw klaar is om te bevallen moet zij naar de 'delivery room' lopen (!) om daar vervolgens haar kind te baren onder het oog van verpleegkundigen en stagiaires. En nee, de verpleegkundigen zijn hier niet om haar hand vast te houden. Er wordt vooral geroepen "Push harder!! Do you want a healthy baby or not?!". Bizar om te zien en niet iets waar ik graag onderdeel vanuit wil maken.
Bij de kinder high care lagen allemaal baby's die op het eerste oog niet ziek leken. Toen ik vroeg wat er met de baby's aan de hand was schrok ik. Eén baby lag op deze afdeling omdat hij te vroeg geboren was, de ander had geelzucht, van weer een ander lag de moeder op de IC en de laatste was gevonden in het bos .. ter vondeling gelegd door de moeder. Dit kind zou nog heel wat jaren in het ziekenhuis blijven en hopelijk worden geadopteerd door iemand. Zo niet, zou het opgroeien in een weeshuis.
Ook hebben we nog stage gelopen op de intensive care. Wederom patiënten met een heftige geschiedenis. Zo deed ik de zorg voor een 39 jarige moeder van 3 kinderen. Zij had al een jaar lang last van hoofdpijn,, duizeligheid en doofheid aan één zijde. Blijkt dat ze een hersentumor had van 4 cm! Deze hebben ze operatief verwijderd, hierbij hebben ze een zenuw geraakt waardoor ze blind is aan één kant. Nu ligt ze op de IC, is ze éénzijdig verlamd, blind aan één kant en wordt ze geholpen met beademen. Persoonlijk vraag ik mij af wat voor kwaliteit van leven deze vrouw ooit zou krijgen ..
Buiten stage hebben wij natuurlijk ook nog heel veel leuke dingen gedaan!! Zo gaan we regelmatig lekker uiteten en zijn we elk weekend in de clubs te vinden. Ook gaan we steeds meer om met locals, die ons mee nemen naar mooie plekjes. Zo komen we regelmatig bij the Dam, heerlijk met een biertje (wat lijkt op radler) zitten bij het water & genieten van de relaxte sfeer en het mooie uitzicht. Ook gaan we steeds vaker katatura in en eten we hier kapanna. Wanneer we kapanna gaan eten gaan we naar een soort van grote markt waar (bijna) alleen locals te vinden zijn. Er is een lange rij met barbecue's vol met vlees. In het midden van de markt ligt het vlees (vol met vliegen!!) te wachten tot het op de barbecue kan. Aan de zijkanten van de markt ligt restafval, denk hierbij aan koeie huiden en hoofden. Typisch afrikaans & zeker het proberen waard!
Ook hebben wij 13/11 een figuranten rolletje mogen spelen in een serie. Hiervoor moesten wij toeristen spelen en kregen wij een safari. Ik heb de eerste échte afrikaanse wilde dieren mogen spotten: Wildzwijn, giraffe, krokodille, oryxen, springbokken en de neushoorn. Erg leuk!!
Dit was weer een (lange) update vanuit Namibië. Volgende week woensdag gaan Roos, Jorick, Danique en Nan naar Kaapstad. Ik ga niet mee omdat ik dit allemaal al ga zien met Bob, pap en mam. Dat betekend dat Rosan en ik het huis een weekje voor ons alleen hebben! :D
Veel liefs van mij !!
PS. Voor degene die nog geld over wil maken voor Home of good hope, alle kleine beetjes zijn nog steeds meer dan welkom. :)
-
20 November 2015 - 10:17
Jeweetzelfff:
Wat leuk om te horen dat je het zo naar je zin hebt, maar dat kan ook niet anders met zulke leuke studiegenoten! Geniet er nog van, vooral het weekje dat je alleen bent!
Kijk nu al uit naar je volgende reisverslag.
Greetzzz from your friend in the same rooooooom -
20 November 2015 - 15:10
Sisfromthesamemiss:
kussie! -
20 November 2015 - 19:50
Ellen Belshof:
Wederom zitten genieten van je verhaal. Wat is kapanna? Fijn te lezen dat je het zo leuk hebt. Groetjes en dikke kus van je tante. -
20 November 2015 - 22:25
Petrabomkamp:
Mooi om te lezen lisanne. Heel veel plezier nog en straks lekker
genieten met je Fam en Bob. En dan wel thuis samen. Pfff wat een belevenis!
-
21 November 2015 - 22:04
Abbinkjes Uit Buurse :
Fijn om weer een verslag van jou te lezen en te horen dat het goed gaat, dikke knuffel van ons allemaal, ook van oma en opa Theo. -
22 November 2015 - 09:32
Willy Belshof:
Hoi Lisanne,
wat een mooi verhaal en wat een belevenis. Ik zie een heel andere vrouw terug komen dan dat er weggegaan is. Dat wordt wennen voor jou, maar ik zie er naar uit om je weer te zien en te spreken. Geniet van de laatste weken.
groetjes van Ma en PA
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
